તારા ન હોવાનું ગીત
દોષ ન ક્યાંય નજરનો
ભરી જાય છે આંખો કાયમ ખાલી ખૂણો ઘરનો
પગ મૂકું હું ફળિયામાં ને ફળિયું આવું ભાગે લઈ આવ એ જૂનો ચહેરો નવી ઉદાસી વાગે ફળિયેથી હું માંડ બચું ત્યાં સાદ પડે ઉંબરનો દોષ ન ક્યાંય નજરનો
કરી એકઠી હિંમત આજે એક ઓરડો ખોલું કોઈ નથી જ્યાં અંદર તો હું કોની સાથે બોલું રોજ અવાચક જોતો કંકુથાપો ભીંત ઉપરનો દોષ ને ક્યાંય નજરનો
